این کتاب شامل خاطرات دختر مسلمانی در کشور فرانسه است که هر چند برای ادامه‌ی تحصیل در مقطع دکتری حضور دارد اما سفیری شده است برای دفاع از حقیقت اسلام. مواجهه‌ی او با آدم‌های مختلف و اتفاقات متفاوت این خاطرات را جذاب‌تر می‌کند، از قبول نشدنش در بهترین دانشگاه فرانسه تنها به دلیل حجابش و دست ندادن با سرشناس‌ترین اساتید مرد تا برگزاری دعای عهد در اتاق خوابگاه و خواندن دعای کمیل.

نیلوفر شادمهری در کتاب خاطرات سفیر به بیان چالش‌های یک بانوی مسلمان به عنوان دانشجوی ممتاز ایرانی در فرانسه می‌پردازد که با نگارشی صمیمی و ساده، خواننده را به خوابگاهی در پاریس می‌برد و او را با رویدادها، تجربه‌ها و خاطراتش شریک می‌کند.

چرا باید کتاب خاطرات سفیر را بخوانیم؟

کتاب‌های خاطرات برای بسیاری از علاقه‌مندان به کتاب جذاب و خواندنی‌اند. به‌خصوص وقتی خاطره به‌نوعی خاص باشد. شاید برای بسیاری از افراد جالب باشد که بدانند یک دختر محجبه چطور توانست خود را با شرایط کشوری مثل فرانسه سازگار کند و نه‌تنها دچار مشکل نشود بلکه از همان بدو ورود خود را به‌عنوان سفیری از ایران بشناساند و همه‌ی تلاش خود را برای نشان دادن چهره‌ی واقعی کشورش انجام دهد. خواندن کتاب خاطرات سفیر می‌تواند برای بسیاری از افرادی که شاید دغدغه‌ای مشابه دارند و نمی‌دانند باید در خارج از کشور خود، و در جایی با فرهنگی کاملاً متفاوت چطور رفتار کنند مفید باشد.

بخشی از متن کتاب خاطرات سفیر

من که خودم اهل شعر و شاعری بودم، اونا هم که با احترام دو جفت گوش مفت در اختیارم گذاشته بودند، دیدم وقتشه که یکی از برگای برنده ی ایران رو رو کنم. گفتم:«البته ادبیات در ایران جایگاه خاصی داره. ما شعرایی داریم که منحصر به فردن و جدا برای من سخته که مفاهیم شعراشون رو براتون به فرانسه بگم. چون خیلی فراتر از ظاهر شعر محتوا دارن.»

کم‌کم داشت حالم از اون شرایط به هم می‌خورد. بچه‌ها متوجه نمی‌شدن که من دارم سر کار می‌ذارمشون یا واقعا متن شعر همین‌ قدر سخیفه. خدا خدا می‌کردم که هر چه زودتر اثر فاخری که می‌شنیدیم بساطش جمع بشه. اما همیشه درست توی همین شرایط زمان کش می‌آد و واحد گذشت زمان از ثانیه به شبانه‌ روز تغییر پیدا می‌کنه. سیلون دست‌ به‌ سینه وایساده بود و داشت سعی می‌کرد عمق نداشتۀ شعر رو بفهمه! چند بار به سرم زد بهشون بگم: «ببینید بچه‌ها، این اصلا در سطحی نیست که اسمش رو شعر بذارم. طرف یه چیزی خونده رفته.» اما نمی‌شد. آبروریزی بود.

مشخص است که شادمهری دغدغه‌ی ساخت تصویری دلنشین و مناسب برای خواننده را دارد و صرفاً چاپ جلد دوم، با هر کیفیتی، برایش مهم نیست. او می‌خواهد زمانی جلد دوم را به مخاطب عرضه کند که باز هم همراهی او را داشته باشد و از جذابیت جلد اول و خاطرات آن کم نشود. وقتی کتابی به چاپ نودم رسیده باشد، حتماً دغدغه‌ی نویسنده‌ی آن حفظ این تیراژ در کتاب دوم نیز هست.